خبر

یلدای مهربانی، نور رحمت الهی است در بلندترین شب سال.

شب یلدا، طولانی‌ترین شب سال و یکی از دیرین‌ترین آیین‌های ایرانی، ریشه‌ای عمیق در تاریخ و فرهنگ ما دارد. از زمانی که خورشید به نقطه اوج فرو می‌نشیند و طولانی‌ترین شب سال آغاز می‌شود تا هنگامی که سپیده صبح از راه می‌رسد،

یلدا رسم کهن ایرانی که در چندین کشور که در گذشته های دور بخشی از ایران محسوب میشدند هنوز جشن گرفته می شود .    ما خانواده های ایرانی هم هر ساله در شب یلدا با جمع شدن دور هم ، و دید و بازدید، نقل داستان‌های کهن، حافظ خوانی های  شیرینِ شب چله و نوش‌جان کردن میوه‌ها و تنقلات سنتی به خاطرات این شب را  همچون یادگاری زیبا در دل و جان خود نگه می داریم  این مراسم، کهن‌ترین روایتِهمنشینی  نور و تاریکی، یادآور این است که گرمی خانه و محبت میان انسان‌ها می‌تواند در تاریکی سردی‌های بیرونی، نور بخش باشد. یلدا تنها یک شب نیست؛ بلکه نمادی است از پیوستگی خانوادگی، امید به آینده و گرامی‌داشتن ریشه‌های ملی

در سال‌های اخیر،
با  دشواری‌های معیشتی که بر زندگی روزمره مردم ما سنگینی می‌کند، حرکت‌های فرهنگی-اجتماعی چون پویش «یلدای مهربانی» نمود بیشتری یافتند. این پویش‌ها با همدلی و همیاری، نشان می‌دهند که مردم ایران همچنان به هویت ملی خود، به سنت‌های دیرپا و به ارزش‌های انسانی پایبندند. برخاستن از دلِ جامعه برای تشکیل چنین بسترهایی، گواهی است بر این حقیقت که مهربانی و تعاون از هیچ‌جا به‌طور خشک بیرون نمی‌آید و همواره می‌تواند در قالبی سازمان‌یافته و فراگیر، به خدمت خانواده‌ها و اقشار مختلف جامعه درآمده و اثرات عمیقی بر روحیه افراد بگذارد.

این پدیده از انسجام ملی سرچشمه می‌گیرد.،
یلدای مهربانی به‌عنوان نمونه‌ای روشن از همدلی مردم  خوب مردم با یکدیگر به ویژه در شرایطی که فشردگی اقتصادی و تورم  بر هر خانواده‌ای اثر می‌گذارد، عملکرد بسیار خوبی دارد، بی شک  انسجام و هم‌دلی، از پایه‌های اساسیِ هر جامعه انسانی‌است . وقتی مردم با هم‌نوایی و هم‌فکری برای ایجاد حس مهربانی  در کنار هم می‌ایستند، نه تنها به رفع نیازهای فوری روزمره پاسخ می‌دهد، بلکه به تقویت عزت نفس فردی و اجتماعی کمک می‌کند. چنین حرکت‌هایی به تقویت همبستگی عمومی، امیدواری به آینده و پذیرش حس هم دردی  می‌انجامد. در این راستا، ارزش‌های ملی مانند مهمان‌نوازی، احترام به بزرگ‌ترها، همکاری برای بهبود وضعیت هم‌نوع و گرامی‌داشتن سنت‌ها، به نوعی زبان مشترکِ مهربانی و اخلاق ااسلامی  ما می‌شود.

و اما چرا چنین پویشی اهمیت دارد؟

نخست اینکه یلدای مهربانی، با محوریت مهربانی به عنوان یک ارزش انسانی، به‌طور مستقیم به بهبود کیفیت زندگی افراد و خانواده‌ها می‌انجامد. مهربانی، به‌خصوص در ایام سخت اقتصادی، می‌تواند با ارائه حمایت‌های ساده اما مؤثر مثل کمک‌های مادی ناچیز، همکاری در کارهای روزمره، یا فراهم کردن فضای پذیرایی و گفت‌وگو برای خانواده‌های کم‌برخوردار، به ارتقای سطح رفاه روانی و اجتماعی افراد کمک کند. ثانیاً، این حرکت‌ها به حفظ و زنده نگه داشتن آداب کهن می‌انجامند. حضور کودکان و نوجوانان در چنین مجمع‌هایی، فرصت می‌دهد تا نسل جدید با رویکردی مثبت نسبت به سنت‌ها و میراث فرهنگی آشنا شود و آن را به نسل‌های آینده منتقل کند. ثالثاً، پویش‌های این‌چنینی باعث تقویت هویت ملی و تقابل با اثرات منفیِ تهاجم فرهنگی می‌شوند، چرا که در قالبی ملی و با بهره گیری از سفارشات دینی  در کمک به  نیازمندان  همدلی‌آمیز  با گذشت و مهربانی را به نمایش می‌گذارند طعم شیرینی هم‌زیستی و همکاری میان هم‌میهنان می‌تواند به شکلی زیبا حس  ملموسی  مهربانی با هم نوع را در زندگی روزمره جامعه ما به ارمغان آورد.

در این راستا،

یلدای مهربانی نشان می‌دهد که هم‌دلی تنها به معنای کمک اقتصادی نیست، بلکه به معنای به اشتراک گذاشتن وقت، شنیدن صدای همدیگر، پذیرش نیازهای متفاوت و تلاش برای ایجاد فضای امن و دلنشین برای همه سنین است. وقتی خانواده‌ها در کنار هم، در کنار دوستان و همکاران، به رسم دیرینه‌شان می‌نشینند و به گفت‌وگو دربارهٔ محبت و همیاری می‌پردازند، روحیهٔ جامعه تقویت می‌شود. این روحیهٔ همدلی و انسان‌دوستی به‌سرعت از جمع‌های کوچک به سطح شهر و استان‌ها تسری پیدا می‌کند و به تدریج به یک فرهنگ اجتماعی بدل می‌شود که هرجا که باشد، همان اثر همبستگی و گسترش مهربانی را به همراه دارد.

از منظر اجتماعی،

چنین حرکت‌هایی می‌تواند به ایجاد فرصت‌های تازه برای یاد اوری  خوی مهربانانه، ایجاد فضای عمومی شاد  برای فعالیت‌های گروهی، و گسترش مشارکت‌های شهروندی در حل مسائل اجتماعی منجر شود. با گردهم‌آیی‌های منسجم و برنامه‌ریزی‌شده در سطح شهرها و استان‌ها، می‌توان هم‌سوئی داوطلبان و خیران را به سمت پروژه‌های پایدار هدایت کرد و از این طریق، به توسعهٔ سرمایهٔ اجتماعی، احیای فضاهای عمومی، و تقویت روحیهٔ مهربانی کمک نمود. به‌ویژه در شرایطی که بخش‌های مختلف جامعه با چالش‌های اقتصادی روبه‌رو هستند، حضور فعالانهٔ مردم در پویش‌های ملی مثل یلدای مهربانی می‌تواند به ایجاد حس مسئولیت‌پذیری جمعی کمک‌ کند .

اکنون از ذکر نام استان‌ها و شهرهایی که این حرکت را آغاز کرده‌اند خودداری می‌کنیم تا در گزارش‌های بعدی با کسب اطلاعات دقیق و مختص به هر منطقه، نام آن‌ها را با دقت منتشر کنیم. اگر در هر استانی یا شهری اقدام به برگزاری «یلدای مهربانی» شده باشد، خواهشمند است اطلاعات دقیق آن به‌طور رسمی به ما اعلام شود تا در خبرهای آینده با صحت کامل درج گردد. از هم‌اکنون، از هموطنان و مسئولان محترم درخواست می‌کنیم هر اطلاع‌رسانی درست و قابل اعتماد در این باره دارید، به ما منتقل نمایند تا با شفافیت بیشتر، این حرکت انسانی و فرهنگی را منعکس کنیم و به ارتقای روحیهٔ همدلی در جامعه کمک نماییم.

در پایان، یادآوری می‌کنم که پویش یلدای مهربانی صرفاً یک رویداد شعاری نیست. این حرکت، تعهدی است نسبت به هویت ملی و مذهبی در سطح بالایی از همدلی و همکاری میان مردم، و به پشتیبانی از حالِ روزِ خانواده‌های این مرز و بوم. بی‌گمان، تداوم این حرکت می‌تواند به ایجاد آینده‌ای روشن‌تر برای ایران عزیز ما و نسل‌های آینده منجر شود. بیایید با هم، به یلدا، به مهربانی و به هم‌دلی بیشتر از همیشه، جشن بگیریم. چرا که مهربانی، نور رحمت الهی است در بلندترین شب سال.

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


*

دکمه بازگشت به بالا