دانستنیهای زمان آمدن مهربانترین مهربانان

اولین لحظه
براساس روایات موجود، هنگام ظهور، فرشتگان ملأ اعلا غرق شادی وسرور هستند. ۱
فرشتهای بالای سر مهدی (عج اللّه تعالی فرجه الشریف) قرار میگیرد و فریاد میزند: ای مردم! این حضرت مهدی است، از او پیروی کنید. ۲
پیامبر(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم ) فرمود: «یخرج المهدی و علی راسه غمامه فیها مناد ینادی هذاالمهدی خلیفه الله فاتبعوه»؛ مهدی که ظهور می کند، ابری بالای سرش در حرکت است و فرشتهای در آن قرار گرفته، فریاد میزند: این مهدی، خلیفه خداوند است; از او پیروی کنید. مهدی عمامهی سفید جدّش پیامبر بزرگوار اسلام (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) را بر سرمینهد. ۳
دانستنیهای زمان ظهور حضرت مهدی – تنپوش حضرت
حضرت مهدی (عج اللّه تعالی فرجه الشریف) پیراهن خون آلود پیامبر خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) در جنگ احد را بر تن خود دارد. پیراهنی که قطرات خون مقدّس حضرت بر آن ریخته شده است.
امام صادق (علیه السّلام) به یعقوب بن شعیب فرمودند: آیا نمیخواهی پیراهن قائم آل محمد (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) را که در روز ظهور به تن میکند. به تو نشان دهم؟ عرض کرد: آری. حضرت، صندوقی را طلبیده، پیراهنی از آن بیرون آورد و در مقابل یعقوب باز کرد. یعقوب میگوید: ناگاه چشمم به آستینی چپ پیراهن افتاد که آغشته به خون بود. حضرت فرمود: این پیراهن رسول اللّه است. روزی که دندانهای پیشین حضرت را شکستند، این پیراهن راپوشیده بود; و قائم در همین پیراهن قیام میکند. یعقوب میگوید: خونها را بوسیده، به چشم کشیدم. آنگاه امام پیراهن را پیچید و در جای خود قرار داد. ۴
دانستنیهای زمان ظهور حضرت مهدی – سلاح حضرت
سلاح مهدی (عج اللّه تعالی فرجه الشریف) کلاه خود و زره و شمشیر ذو الفقار پیامبر(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) است. ۵
امام صادق (علیه السّلام) داشتن سلاحهای باقی مانده از رسول اللّه را از نشانههای امامت میداند. حارثه بن المغیره نصری میگوید: به حضرت امام صادق (علیه السّلام) عرض کردم: امام به چه چیز شناخته میشود؟ فرمود: به سکینه و وقار. عرض کردم: و دیگر به چه چیز؟ حضرت فرمود: او را به وسیلهی شناختن حلال و حرام میشناسی و به نیاز مردم به او و بینیازی او از مردم و همچنین سلاح پیامبرنزد اوست. ۶
دانستنیهای زمان ظهور حضرت مهدی – پرچم حضرت
پرچم مهدی (عج اللبه تعالی فرجه الشریف) پرچم پرافتخار پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) که جبرئیل در روز بدر برای پیامبرآورد و با به اهتزاز درآمدنش مسلمانان پیروز شدند. همراه مهدی (عج اللّه تعالی فرجه الشریف) خواهد بود. حضرت علی (علیه السّلام) نیز در بصره، این پرچم را به اهتزازدرآورد و چشم فتنه را کور کرد. مؤمنان اصرار ورزیدند، حضرت پرچم را در صفین نیز باز کند، ولی نپذیرفت و فرمود: این پرچمی است که بعد از من کسی جز حضرت قائم (صلوات الله علیه) آن رابه اهتزاز درنمیآورد. ۷
امام سجاد(علیه السّلام) به ابوخالد کابلی فرمود: گویا میبینم صاحب شما بربلندی نجف در پشت کوفه قرار گرفته، در حالی که پرچم رسول اللّه را برافراشته و آن را به سوی هیچ گروهی نمیبرد؛ مگر آنکه خداوند نابودشان میسازد. ۸
دانستنیهای زمان ظهور حضرت مهدی – جنس و ماهیت پرچم حضرت
امام صادق (علیه السّلام) در این باره فرمود: به خدا سوگند، این پرچم هرگز از جنس پنبه و کتان و ابریشم نیست. ابو بصیر پرسید: پس از چیست؟ امام فرمود: از برگهای بهشت است که جبرئیل آن را آورد وپیامبر در روز بدر برافراشت. سپس جمع کرد و به دست علی داد. این پرچم همچنان نزد علی بود تا در روزجمل آن را باز کرد وخداوند فتح و پیروزی برایش آورد. آنگاه آن را جمع کرده، کنارگذاشت و اکنون نزدماست و تا قیام قائم کسی آن را باز نخواهدکرد. ۹
دانستنیهای زمان ظهور حضرت مهدی – ذخایر حضرت
تمام آثار پیامبران و سفرای الهی از آدم تا خاتم نزد مهدی(علیه السّلام) است که در موقع ظهور هم با خود میآورد.
مهمترین آثار پیامبران نزد حضرت مهدی:
۱- عصای موسی؛
امام باقر(علیه السّلام) فرمود: عصای موسی، پیش از آنکه در دست موسی باشد، عصای آدم بود. سپس به شعیب و بعد به موسی بن عمران رسید و اکنون این عصا نزد ماست. رنگ این عصا، همچنان سبز است و به همان شکل اول خود باقی است. اگر از آن بپرسی، پاسخ میدهد. این عصا برای قائم ما ذخیره گردیده است. او با عصا همان کاری میکند که موسی انجام داد. ۱۰
۲- حجر موسی ؛
سنگی که حضرت موسی برآن زد و چشمههای آب از آن روان شد، نزدامام مهدی (علیه السّلام) است. وقتی حضرت اراده کوفه میکند، یکی ازیاورانش فریاد میزند: هیچ کس آب و غذا برندارد. آنگاه حجر موسی بن عمران را بر شتر مینهند و همراه خودمیبرند. در هیچ منزلی فرود نمیآیند؛ مگر آنکه چشمهای از آن سنگ روان میشود. گرسنگان، بی نیاز و تشنگان، سیراب میشوند. ۱۱
۳- تابوت سکینه؛
این تابوت از زمان حضرت موسی نزد پیامبران بنی اسرائیل بود. امام صادق(علیه السّلام) دربارهی آن فرمود: این همان صندوقی است که خداوندبرای مادر موسی فرستاد تا نوزادش را در آن قرار دهد و در دریا رها کند . حضرت موسی در پایان عمر، الواح و زره و همهی آثارنبوتش را در آن قرار داد. ۱۲
به گفته برخی از محققان: تمثالهای پیامبران خدا در این تابوت جای داشت. بنی اسرائیل این تابوت را در جنگها باخود حمل میکردند و در پرتو آن پیروزی به دست میآوردند. ۱۳
قائم آل محمد(صلّی الله علیه و آله و سلّم) هنگام ظهور و رفتن به سوی بیت المقدس، آن تابوت را همراه خاتم سلیمان و الواح موسی (علیه السّلام) بیرون میآورد. ۱۴
در برخی از احادیث، از تابوت آدم نیز سخن به میان آمده است. این تابوت در دریاچهی طبریه برای حضرت بقیه الله محفوظ مانده است و حضرت هنگام ظهور آن را بیرون میآورد. ۱۵
۴- مجموعه ای دیگر از آثار انبیاء؛
امام صادق(علیه السّلام) میفرماید: الواح و عصای موسی و خاتم سلیمان نزدمن است.
ظرفی که حضرت موسی در آن برای خدا قربانی میکرد،
تابوتی که فرشتگان آن را حمل کرده، آوردند
و نیز نامی که پیامبر خدا برای حفظ مسلمانان از تیرهای مشرکان، آن را میان صفوف قرار میداد، پیش من است. ۱۶
آری، پیراهن حضرت آدم (علیه السّلام) ۱۷
حضرت یوسف، ابراهیم و نیز حله اسماعیل نزد قائم آل محمد (صلّی اللّه و علیه و آله و سلّم) است. ۱۸
۵- کتابهای آسمانی؛
تمام کتابهای آسمانی که روزی در دست پیامبران مرسل و اولو العزم بود و به وسیلهی آن مردم را هدایت و ارشاد میکردند. توسط پیامبر به اهل بیت انتقال یافت و امروز همهی آنها در اختیار آخرین ذخیرهی الهی است. روزی که حضرت بقیة الله به فرمان پروردگار از پردهی غیبت بیرون آید، تمام آنها را باخود میآورد.
امام صادق (علیه السّلام) فرمود: خداوند هیچ چیز به پیامبران نداد؛ مگر اینکه آن را به محمد (صلّی اللّه و علیه و آله و سلّم) نیز عطا کرد. آن صحفی که قرآن دربارهاش فرمود: «صحف ابراهیم و موسی » نزدماست. ۱۹
۶- قرآنی که امام علی (علیه السّلام) گرد آورد.
روزی که پیامبر (صلّی اللّه و علیه و آله و سلّم) دار فانی را وداع گفت، علی (علیه السّلام) به سفارش وی در خانه نشست تا قرآن را گردآورد. او پس از پایان کار، قرآن را به مسجد برد و به ابوبکر عرضه کرد. عمر گفت: ای علی! این قرآن را به جای خود برگردان، ما نیازی به آن نداریم. حضرت آن را گرفت و به خانه برگشت. هنگامی که عمر به خلافت رسید، روزی به علی (علیه السّلام) گفت: اگر بخواهی،میتوانی قرآنی که نزد ابوبکر آوردی، اکنون بیاوری تا گرد آن جمع شویم. حضرت فرمود: هیهات، راهی برای رسیدن به آن نیست. من در زمان ابوبکر چنان کردم تا برشما اتمام حجت کرده باشم و در روزقیامت نگویید: ما از این غافل بودیم; یا برای ما نیاوردی. اکنون این قرآن نزد من است و جز پاکان و جانشینان من کسی به آن دست نمیزند. عمر گفت: آیا زمانی برای اظهار این قرآن وجود دارد؟ حضرت فرمود: آری، هنگامی که قائم از فرزندانم ظهور کند. ۲۰
۷. تمام کتابها و نوشتههای معصومان (علیهم السلام)
به نامهای صحیفه جامعه ۲۱ که املای رسول الله (صلّی اللّه و علیه و آله و سلّم) و خطّ علی (علیه السّلام) بود.
کتاب علی (علیه السّلام) ۲۲
، مصحف فاطمه (سلام اللّه علیها) ۲۳
، جفر ابیض ۲۴ ،
جفر احمر ۲۵ ،
و صحیفههایی که نام تمام پیامبران، پادشاهان و پیروان اهل بیت (علیهم السّلام) برآن نوشته است، نزد امام عصر(علیه السّلام) قراردارد.
دانستنیهای زمان ظهور حضرت مهدی – همراهان حضرت
همراهان مهدی (عج اللّه تعالی فرجه الشریف) جبرئیل و میکائیل و تمام فرشتگانی که تاکنون به فرمان پروردگارروی زمین آمدهاند، در حضور مهدی آل محمّد (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) خواهند بود.
امام صادق (علیه السّلام) به ابان بن تغلب فرمود: گویا سیزده هزار و سیصد و سیزده فرشته را همراه مهدی میبینم. ابان گفت: آیا این فرشتگان همراه پیامبری از پیامبران هم بودهاند؟ حضرت فرمود: آری، این فرشتگان درکشتی با نوح، در آتش باابراهیم، هنگام عبور از دریا با موسی و زمان رفتن به آسمان با عیسی بودند. همچنین چهار هزار فرشتهای که همراه پیامبر بودند، سیصد و سیزده فرشتهای که در بدر فرود آمدند، چهار هزارفرشتهای که برای یاری حسین بن علی (علیه السّلام) به زمین آمدند. امّا اجازهی جنگیدن از امام دریافت نکردند و پس از شهادت حضرت، تا روز قیامت بر وی میگریند، همه همراه قائم آل محمّد(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) خواهندبود. ۲۶
افزون بر این، پیامبرانی چون حضرت عیسی و الیاس(علیهما السّلام) ۲۷ نیز به افتخار حضرت بقیة الله به فرمان پروردگار از آسمان فرود آمده، پشت سر آن حضرت به نمازمیایستند. ۲۸
بندگان صالح خدا؛ یعنی حضرت خضر و اصحاب کهف ۲۹
و سیصد و سیزده تن دلداده مهدی (علیه السّلام) به راه میافتند تا در حکومت امام عصر(علیه السّلام) خدمات شایستهی خود را انجام دهند.
امام رضا (علیه السّلام) فرمود: «إنّ الخضرَ شَرِبَ مِن ماءِ الحَیاةِ فهُو حَیٌّ لا یَموتُ حتّى یُنفَخَ فی الصُّورِ، و إنّهُ لَیأتِینا فیُسَلِّمُ فنَسمَعُ صَوتَهُ و لا نَرى شَخصَهُ، و إنّهُ لَیَحضُرُ حیثُ ما ذُکِرَ، فمَن ذکَرَهُ مِنکُم فلْیُسَلِّمْ علَیهِ، و إنّهُ لَیَحضُرُ المَوسِمَ کُلَّ سَنةٍ فیَقضی جَمیعَ المَناسِکِ و یَقِفُ بعَرَفَةَ فیُؤمِّنُ على دُعاءِ المؤمِنینَ، و سیُؤنِسُ اللّه ُ بهِ وَحشَةَ ۳۰ قائمِنا فی غَیبَتِهِ، و یَصِلُ بهِ وَحدَتَهُ؛ خضر از آب حیات نوشید پس او زنده است و نمیمیرد تا اینکه در صور دمیده شود. او نزد ما مىآید و سلام مىکند و ما صدایش را مىشنویم امّا خودش را نمىبینیم. هر جا اسمش برده شود، حاضر مىشود. پس هر کس از شما که نام او را ببرد، باید بر او سلام کند. او هر سال در موسم حج حاضر شده و تمام مناسک را بهجا مىآورد و در عرفه وقوف کرده و به دعاى مؤمنان آمین مىگوید. به زودی خداوند بهواسطهی او غم و اندوه تنهایی قائم ما در زمان غیبت را برطرف میکند و به سبب او تنهایی ایشان را از بین میبرد. ۳۱
دانستنیهای زمان ظهور حضرت مهدی – آشکار شدن تمام گنجهای زمین
تمام گنجهایی که در طول تاریخ به گونهای زیر زمین پنهان میشود، به فرمان پروردگار ظاهر گشته، دراختیار آخرین ذخیرهی الهی و مصلح حقیقی قرار خواهد گرفت.
از گنجهای قسطنطنیه گرفته تا گنج کعبه و سایر اشیای گرانبهایی که دهها و صدها هزار سال پیش برای چنین روزی و چنین کسی پنهان شده است.
سید بن طاووس میگوید: اموال و اشیای گرانبهایی که در درون کعبه بود،عمر را نگران کرد. او میگفت: نمیدانم با آنها چه کنم. آیا آنها را به حال خود واگذارم یا بیرون آورده، در راه خدا قسمت کنم. حضرت امیر به عمر فرمود: از تقسیم آنها چشم بپوش؛ زیرا تو صاحب این کار نیستی. کسی که عهدهدار این کار میشود، جوانی ازقریش است. او در آخرالزمان آنها را بیرون آورده، در راه خداتقسیم میکند. ۳۲
حضرت علی (علیه السّلام) دربارهی گنج قسطنطنیه میفرماید: امام مهدی (علیه السّلام) با همراهان خود به شهر قسطنطنیه که محلّ پادشاهی و سکونت پادشاه روم است، میرسد. پس سه گنج از آنجا بیرون میآورد: گنجی از جواهرات و گنجی از طلا و گنجی از نقره. او همهی آنها را بین سپاهیانش قسمت میکند. ۳۳
امام باقر(علیه السّلام) میفرماید: «ویظهرالله له کنوز الارض و معادنها»؛ و خداوند برای او گنجهای زمینی و معادنش را ظاهرمیگرداند . ۳۴
توجه به چند نکته دربارهی دانستنیهای زمان ظهور حضرت مهدی
۱- بدون شک وجود این همه آیات و نشانه ها از پیامبران سلف دردست آخرین ذخیرهی الهی، نشانه اقتدار مهدی (علیه السّلام) است تا مردم آن زمان بدانند که امام زمان با چه قدرت عظیمی وارد صحنه میشود. افزون براین، هریک از این آثار نفیس، کارآیی خود را خواهدداشت و این دیگر به دست مهدی (علیه السّلام) است که از این ذخایر چگونه بهره برداری کند.
۲- این آثار و اشیای گرانبها، احتمالاً برای اتمام حجت برانسانها، به ویژه پیروان ادیان الهی، در اختیار امام زمان (علیه السّلام) است؛ به این معنی که پیروان هر دین و پیامبری، وقتی که عیسی و برخی از پیامبران مرسل، با آثار شاخص انبیاء را همراه امام عصر میبینند، دیگر هیچ عذر یا بهانهای برای پیروی نکردن نخواهند داشت.
۳- شاید علّت اینکه برخی از آثار و ذخایر در برخی مناطق دوردست مدفون گردیده، این باشد که حضرت مهدی (علیه السّلام) با رفتن به آن مناطق و بیرون آوردن آنها باعث هدایت مردم آن سامان شود.
پا نوشت:
۱- تلخیص المتشابه، ج ۱، ص ۴۱۷.
۲- الصراط المستقیم، ج ۲، ص ۲۶۰.
۳- عقدالدرر، ص ۲۷۷.
۴- غیبه نعمانی، ص ۲۴۳.
۵- معجم احادیث الامام المهدی، ج ۳، ص ۲۴۴ و ۳۸۷.
۶- غیبه نعمانی، ص ۲۴۲.
۷- معجم احادیث الامام المهدی، ج ۳، ص ۳۸۶.
۸- همان، ص ۲۰۱.
۹- همان، ص ۳۸۷.
۱۰- بصائرالدرجات، ص ۱۸۳.
۱۱- همان، ص ۱۸۸.
۱۲- و ۱۳ الشیعه و الرجعه، ج ۱، ص ۱۶۴.
۱۴- همان، ج ۱، ص ۱۶۳.
۱۵- معجم احادیث الامام المهدی،ج ۳،ص ۲۹۲.
۱۶- بصائرالدرجات، ص ۱۷۵.
۱۷- همان، ص ۱۸۸.
۱۸- معجم احادیث الامام المهدی،ج ۳،ص ۱۲۰.
۱۹- بصائرالدرجات، ص ۱۳۵.
۲۰- الشیعه و الرجعه، ج ۱، ص ۴۱۹.
۲۱- بصائرالدرجات، ص ۱۴۲.
۲۲- همان، ص ۱۴۷.
۲۳- همان، ص ۱۵۱.
۲۴- معجم الامام المهدی، ج ۳، ص ۳۸۸.
۲۵- بصائرالدرجات، ص ۱۵۱.
۲۶- غیبه نعمانی، ص ۳۱۱.
۲۷- در عقدالدرر، ص ۲۷۸ چنین آمده است: عیسی به دستور پروردگار همراه هفتاد هزار فرشته به زمین میآید.
۲۸- معجم احادیث الامام المهدی ، ج ۳، ص ۳۱۷.
۲۹- بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۷۷.
۳۰- در زبان عربی «اُنس» ضد «وحشة» است (الاُنس و الاُنسَة: ضدّ الوحشة) و «وحشة» به معنای دلگرفتگی از تنهایی، اندوه و دوری دل از دوستیهاست (الوحشة: انقباض القلب من الخلوة، الهَمّ، بُعدُ القلب عن المَوَدّات). بنابراین معنای «سیُؤنِسُ اللّه ُ بهِ وَحشَةَ قائمِنا فی غَیبَتِهِ» میشود: «به زودی خداوند بهواسطهی حضرت خضر [علیه السلام] غم و اندوه تنهایی قائم ما در زمان غیبت را برطرف میکند».
۳۱- کمال الدین، ج ۲، ص ۳۹۰.
۳۲- الشیعه و الرجعه، ج ۱، ص ۲۱۱.
۳۲- همان، ص ۱۶۱.
۳۴- همان، ص ۳۸۹.
منبع: سایت حوزه



