با کودکان بیش فعال خود مهربان باشید

به گزارش ایرنا، روزنامه پیمان یزد در شماره 3531خود به نقل از دکتر محمد حسن گرامی نوشت: بیش فعالی به حالتی دلالت می کند که در آن کودک به نحو مفرط و بیش از اندازه فعال و پر جنب و جوش باشد و تحرک زیاد این گروه از کودکان نه تنها خود آنها را بلکه اطرافیان ، همکلاسها و اولیا مدرسه را دچار مشکل می کند.

بیش فعالی اختلال پرجنبشی همراه با کمبود توجه به یک مجموعه پیچیده از واکنشهای رفتاری ناسازگار به دنبال یکسری از مشکلات متمرکز است.

پر جنبشی و فعالیت بیش از حد نامناسب به نسبت سن، مشکل نظیر ضعف در تمرکز حواس،تکانشها یا عمل غیرعادی تکانه نظیر فعالیت های بدون تفکر مثل فریاد زدن در کلاس یا قطع کردن صبحت از جمله ویژگی این اختلال است.

در تعریف دیگری اختلال بیش فعالی همراه با کمبود توجه ، مجموعه ای از علائم است که با محدودیت میدان توجه به ضعف تمرکز ، رفتار خلق الساعه و بیش فعال منجر می شود، مشخص می گردد.

ویژگی های آنها در خانواده شامل حرکات زیاد و دویدن ، غذا خوردن در حال راه رفتن ، عدم دقت به برنامه های تلویزیونی، رفتارهای پر خطر ، ایجاد بی نظمی در وسایل خانه ، ارتباط منقطع با دیگران ، عدم مسئولیت پذیری است.

راه رفتن در کلاس درس ، صحبت کردن بدون اجازه ، مرتب سرمیز خود بلند شدن و ایستادن ، نداشتن مقبولیت بین دانش آموزان ، گم کردن اشیا و وسایل مدرسه، وقفه در انجام تکلیف، پرسش های زیاد و نامربوط ، حرف زدن با شاگردان، کنجکاوی در کار دیگران ، و جابجا کردن اشیا و وسایل مدرسه دیگران از جمله این نشانه هاست.

این کودکان نیاز به تذکر دائم و حالت تکانش دارند، و به آسانی بر آشفته می شوند از این شاخه به آن شاخه می پرند و کارهای ناقص درسی دارند.

** علل بیش فعالی

بعضی از پژوهشگران اعتقاد به ارثی بودن این پدیده دارند که نیمی از برادران و خواهران بیش فعال دارای تاریخچه مشترک هستند که نشاندهنده بیش فعالی است در حالیکه این رقم در برادران و خواهران ناتنی فقط 14درصد بوده است.

بر اساس نظریه انرژی اضافی و فشار روانی اعتقاد بر این است که در این گروه از کودکان به علت سوء تغذیه و توجه بیش از حد به مواد انرژی در کودکان، مواد اضافی کارکرد داخلی بدن را دچار اختلال می کند که باعث رفتار بیش فعالانه می شود.

و انرژی اضافی روانی به این معناست که کودک به علت شرایط نامساعد خانوادگی و مدرسه یا اجتماعی دچار این مساله می شود دائم به کودک نکن نکن ،بنشین و غیره باعث می شود کودک به صورت افراطی و تهاجمی به این نیاز پاسخ دهد.

** دارو درمانی

از آنجا که پایه های جسمانی در این اختلال وجود دارد و بعد از آنکه به علت جسمانی رسیده ایم روان پزشک یا متخصص با استفاده از داورهایی چون ‘ایتالین’، ‘دکسدرین’، طبق مقدار معین و دوره منطقی به درمان این اختلال می پردازد.

** توصیه ها

باید خانواده این گروه از کودکان تصور و نگرش درستی از مفهوم و رفتار بیش فعالی داشته باشند و از سایر رفتارهای کودک غافل نشوند و نسبت به تغذیه کودکان دقت نظر داشته باشند و به فعالیت های سازنده ورزشی و اوقات فراغت کودکان توجه کنند و از زبان منفی با کودکان ارتباط برقرار نکنیم.

الگوی با ثبات از رفتارهای آرام برای کودک طراحی کنیم با او مهربان و با محبت باشیم در حضور دیگران به کودک تذکر ندهیم و قرارداد و قانون های معتدل و منطقی در منزل داشته باشیم.

والدین به رفتارهای مثبت کودک توجه بیشتری داشته باشند و شکست و ناکامی در کودک را کاهش دهند با متخصص در مورد این مشکل مشورت کنند و از تنبیه بدنی و تحقیر او جدا پرهیز کنند. ک1